به گزارش قدس آنلاین، سید محسن عظیمی زاده در نخستین روز فروردین ۱۳۷۱ در شهرستان درگز در خانواده ای مذهبی متولد و ۲۵ بهار را پشت سرگذاشت. وی ۲۱ اردیبهشت ماه در حادثه رانندگی دچار سانحه وخونریزی مغزی شد. پس از انتقال به بیمارستان طالقانی مشهد تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما به رغم تلاش های تیم درمان برای بازگشت دوباره او به زندگی، تمام سلولهای مغزی وی براثر ضربه تصادف از بین رفته بود و سرانجام در ۲۶ اردیبهشت معاینات و آزمایشهای متعدد پزشکی مرگ مغزی وی را تایید کرد.
لحظه ای که تمام دستگاهها خط پایان حیات مغز «سید محسن» را به تصویر کشید، غم از دست دادن او برای خانواده، بویژه مادرش لحظه دشواری بود، با این حال «خانم ام البنین عصاریان» به محض پیشنهاد مسوولان واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اهدای عضو فرزندش بدون هیچ تعللی موافقت کرد، تا به جای دفن اعضای قابل پیوند «سید محسن» تولدی دوباره به آنها ببخشد و مرگ او را به زندگی دوباره تعبیر کرد.
دیدن چنین مادر فداکاری که به داغ فرزند جوانش نشسته بود اما باز هم به فکر رضای الهی بود هر بیننده و شنونده ای را به تحسین وا می داشت و نمونه ای بارزی از آیه ۱۴ سوره مومنون «ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ"» را در ذهن ها تداعی می کرد. به درستی که خداوند رحمان می دانست این خلقت عظیم شایسته تحسین است. انسانی که در سخت ترین شرایط زندگی باز هم به رضایت خالق خود می اندیشد.
*فرصت نامشخص زندگی
همه ما با دستانی خالی متولد می شویم تا در فرصت نا مشخص زندگی توشه ای برای آخرتی جاودان فراهم آوریم و چه زیبا بود پایان سفر دنیوی سید محسن، جایی که مغز او را همراهی نمی کرد و قلب بی قرار ایستادن به اجبار دستگاههای مدرن پزشکی می تپید تا توشه ای ارزشمند به کوله بار سفر خود بیفزاید. وی علاوه بر کبد و کلیه ها، بخشی از پوست و قرنیه های خود را نزد بیماران نیازمند پیوند اعضا به یادگار گذاشت و به سوی حق شتافت.
شنبه ۳۰ اردیبهشت ماه، ساعت هفت صبح همراه با تیم جراحی پیوند اعضای بیمارستان منتصریه و سه بیمار دریافت کننده عضو وارد بخش جراحی این بیمارستان شدیم. دو بیمار کلیوی که سالها از دیالیز در رنج بودند و بیماری که زندگی او در گرو پیوند کبد بود. در یکی از اتاقهای جراحی این بخش سید محسن فارغ از دنیای خاکی روی تخت آرمیده بود و در سه اتاق دیگر بیماران نیازمند پیوند عضو، حضور داشتند، بیمارانی که اذعان داشتند قادر به بیان احساسات خود نیستند و تازمانی که حیاتشان جاریست، دعا گوی اهدا کننده و خانواده او خواهند بود.
*۸۶ مرگ مغزی به ۳۶۲ بیمار زندگی بخشید
البته همه خانواده های بیماران مرگ مغزی برای اهدای اعضای عزیزانشان اینگونه رضایت نمی دهند. به گفته دکتر ابراهیم خالقی؛ مسوول واحد فراهم آوری اعضای پیوندی بیمارستان منتصریه دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال گذشته ۱۱۶ نفر درخراساسان رضوی به علت مرگ مغزی فوت شده و از این تعداد ۸۶ خانواده رضایت به اهدای عضو و نجات جان ۳۶۲ بیمار شده اند.
وی ادامه می دهد: تاکنون در هیچ یک از کشورهای جهان، بیمار مرگ مغزی دوباره به زندگی برنگشته و اگر شنیده می شود، فردی با شرایط مشابه بهبود یافته صحت ندارد و لغت «مرگ مغزی» به اشتباه (از سوی افراد غیر متخصص) به جای «اغما» برای او بکار برده شده است.
*تفاوت مرگ مغزی و کما
وی با اشاره به تفاوت مرگ مغزی با کما نیز می گوید: اغما (کما) کاهش اعمال مغز است و در «کما» احتمال برگشت هوشیاری وجود دارد ولی مرگ مغزی فقدان برگشت ناپذیر همه فعالیت های مغز است و شانسی برای بهبودی بعد از مرگ مغزی وجود ندارد.
به گفته این مسوول، قبل از اعلام مرگ مغزی معاینه های متعدد پزشکی و اقدامات تشخیصی دقیق توسط پنج متخصص مختلف طی دو مرحله انجام می شود و در نهایت بامعاینه و تشخیص نماینده پزشکی قانونی مرگ بیمار تایید می شود.
* ناآگاهی خانواده ها از اهدای عضو
دکتر خالقی ناآگاهی از وضعیت ظاهری جسد بیمار مرگ مغزی پس از برداشتن اعضا را یکی از دلایل نارضایتی خانواده ها برای
اهدای اعضای عزیزانشان عنوان می کند و می افزاید: این در حالی است که ظاهر جسد عزیزان مرگ مغزی پس از برداشتن اعضا هیچ تغییری نمی کند و پوست دوخته می شود.
به گفته دکتر خالقی مرگ مغزی معمولا پس از صدمه شدید به سر، خونریزی مغزی، سکته مغزی و یا نرسیدن طولانی مدت اکسیژن به مغز اتفاق می افتد که توقف پایدار و برگشت ناپذیر همه اعمال مغز را رقم می زند و به رغم پیشرفت علم پزشکی هیچ امیدی برای بازگشت فعالیت مغز آسیب دیده وجود ندارد و چنین افرادی هرگز قادر به زندگی دوباره نخواهند بود.
وی می افزاید: شایسته است همه ما با پرکردن فرم اهدای عضو نسبت به این عمل خدا پسندانه اقدام کنیم تا اگر تقدیرمان در چنین مسیری رقم خورد تصمیم گیری برای عزیزانمان آسان باشد.
* تامین ۵۰ درصدی پیوند کلیه از دهندگان زنده
دکتر ناصر سیم فروش؛ پدر پیوند کلیه ایران و عضو هیات علمی انجمن بین‌المللی اورولوژی با اشاره به اهمیت اهدای عضو می گوید: خانواده یک فرد مرگ مغزی می توانند رضایت عزیزشان برای اهدای عضو به قلب، قرنیه ها، دستگاه گوارش، لوزالمعده، مفصل و مغز استخوان او حیات دوباره ببخشند و زندگی بیمارانی را که از شدت بیماری در رنجند نجات دهند.
رئیس بخش ارولوژی و پیوند کلیه مرکز پزشکی لبافی نژاد در ادامه می افزاید: اکنون در اغلب استانهای کشور از جمله تهران پیوند کلیه برای ۵۰ درصد بیماران کلیوی از طریق اهدای عضو انجام می شود وبه رغم گذشت بیش از ۱۰ سال از تصویب قانون اهدای عضو بیماران مرگ مغزی که از سوی مجلس شورای اسلامی هنوز این فرهنگ نهادینه نشده و برخی از خانواده های افراد مرگ مغزی به دلیل بی اطلاعی از اهمیت اهدای عضو، رضایت نمی دهند و به طور میانگین، ۵۰ درصد پیوندهای کلیه از طریق دهندگان زنده انجام می شود.
به گفته دکتر سیم فروش لازم است مساله اهدای عضو از سوی روحانیت، مهندسان فرهنگ عمومی و رسانه ها فرهنگ سازی شود تا کمتر شاهد رنج بیماران نیازمند پیوند و اهدای عضو از دهندگان زنده باشیم.
*شبکه فکری اهدای عضو
حجت‌الاسلام والمسلمین صادق گلزاده معاون فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی می گوید: نگاه اسلام به زندگی نگاهی
متعالی، آسمانی و جامع وفراگیر به اقتضای آنچه خداوند در آفرینش انسان در بعد مادی ومعنوی لحاظ کرده است نگاهی جامع و فراگیر دارد.
وی می افزاید:در تعبیر دین آمده است «وَ مَنْ أَحْیَاهَا فَکَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا ...و هـر کـس نَفَسی را نجات دهد گویا همه بشریت را نجات داده است(مائده ۳۲)».حکمت این سخن هم کاملا روشن است. وقتی تفکر نجات انسان بر جامعه حکم فرما شود شبکه و شجره فکری واندیشه او اسباب نجات همه مردم را فراهم خواهد کرد که هم جنبه مادی و هم جنبه معنوی در پی دارد.
به اعتقاد وی هنگامی که تقدیر الهی پایان زندگی دنیوی را برای فردی که دچار مرگ مغزی شده رقم بزند، بهتر است اعضای قابل استفاده بدن وی را برای نجات بیماران نیازمندپیوند اهدا کرد زیرا جنبه مادی این تفکر نجات یک انسان از مرگ است و جنبه معنوی آن هدایت انسانها از باطل به سوی حق و سعادت الهی می باشد.
*ظرفیتی برای دینداران
حجت‌الاسلام والمسلمین گلزاده در ادامه می افزاید: از بدو پیوند عضو در ایران فقها با استفاده از اصول فقه شیعه درچارچوب این مبانی و اصول فتوا صادر کرده اند و طبق فتوای ایشان اهدای اعضای بدن فردی که دچار مرگ مغزی شده برای بیماران نیازمند پیوند بدون اشکال است. بنابراین با توجه به نظر موافق مراجع عظام و مفاهیم کلی دینی که احیا و نجات انسان نجات تمام بشریت است، اهدای عضو ظرفیتی برای دینداران دنیا محسوب می شود که می توانند همراهی قابل توجهی در نجات جان بیماران، داشته باشند و با رضایت به این عمل نیک علاوه برآنکه توشه ای برای آخرت خود و عزیزانشان فراهم می کنند تفکر الهی و بشری اهدای عضو را در جامعه گسترش خواهند داد.
نظر شما